زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

سهل (فقه)





زمین هموار را سهل می‌گویند که از آن در این معنا در باب طهارت و حج سخن گفته شده است.


۱ - معنای سهل



زمین مسطح و هموار را سهل می‌گویند در مقابل زمین ناهموار و کوهستانى.

۲ - احکام مربوط به سهل




۲.۱ - جست و جو در زمین هموار برای یافتن آب


کسى که وظیفه‏اش وضو گرفتن یا غسل کردن است، لیکن آب در اختیار ندارد، بنابر قول مشهور باید در زمین هموار به اندازه برد دو تیر (حدود چهارصد گام) در چهار جهت، در صورت احتمال وجود آب، به جست و جو بپردازد و پس از مأیوس شدن از یافتن آب در آن محدوده، تیمم نماید.

۲.۲ - استحباب وقوف در زمین هموار


به قول مشهور، در روز عرفه وقوف بر کوه براى حاجی مکروه مى‏باشد، و مستحب است وقوف در دامنه کوه و در زمین هموار صورت گیرد. برخى قدما وقوف بر کوه را جز در حال ضرورت جایز ندانسته‏اند.
[۴] المهذب ج۱، ص۲۴۶.



۳ - پانویس


 
۱. جواهر الکلام ج۵، ص۷۹-۸۰.    
۲. مختلف الشیعة ج۴، ص۲۳۶.    
۳. جواهر الکلام ج۱۹، ص۵۷.    
۴. المهذب ج۱، ص۲۴۶.


۴ - منبع


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۴، ص۵۵۷.    


رده‌های این صفحه : حج | فقه | وضو | وقوف




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.